“Men moet risico’s durven nemen en men moet vertrouwen hebben.” Deze niet zelden gebezigde uitspraak van Adriana van Beek is kenmerkend voor haar instelling.
Toen zij na haar opleiding als verloskundige aan de opleiding als verpleegkundige in een regulier ziekenhuis begon, schrok zij van ‘de manier waarop daar met mensen wordt omgegaan’, ging op zoek naar een alternatief en vond dat in de antroposofische Ita Wegman kliniek in het Zwitserse Arlesheim. Daar maakte zij ook kennis met de jonge bewegingskunst eurythmie, en na een jaar de opleiding daartoe in Dornach te hebben gevolgd, zag men haar begaafdheid op dit terrein en werd haar een beurs aangeboden die het haar mogelijk maakte de opleiding te voltooien. Ook de therapeutische tak van de eurythmie, ook wel heil-eurythmie genoemd, maakte zij zich eigen.
Zeven jaar verbleef zij in Zwitserland als verpleegkundige en eurythmiste. In de Ita Wegman kliniek in Arlesheim leerde zij een aantal intussen hoogbejaarde eurythmistes van het eerste uur kennen, en van hen heeft zij veel geleerd en veel tips gekregen. Daarna kwam zij terug in Nederland, waar zij 26 jaar lang als lerares eurythmie aan de onderbouw van diverse Vrije Scholen werkzaam is geweest. Tenminste veertien van haar leerlingen hebben de eurythmie als beroep gekozen. In die tijd haalde zij het Else Klink Ensemble onder leiding van Else Klink zelf naar Nederland voor een uitvoering: “De mensen moeten toch een voorbeeld te zien krijgen van wat eurythmie eigenlijk is.”
Na haar pensionering is zij in Den Haag pas goed op gang gekomen. Het begon met culturele zondagmiddagen bij haar thuis. Er werden sprekers en musici uitgenodigd, en zijzelf liet eurythmie zien. Al gauw werd de huiskamer te klein, en kwamen er andere eurythmistes bij. Dit werd aanleiding tot oprichting van de Stichting I-OANNA (inmiddels ANBI-erkend), waarvan Adriana tot op de huidige dag voorzitter is.
Deze huismiddagen zijn inmiddels uitgegroeid tot vier jaarlijkse uitvoeringen met een ensemble van minimaal zeven maar soms meer dan vijftien eurythmistes. De vier musici die zij heeft aangetrokken, hebben elkaar hier gevonden en vormen nu een zelfstandig kwartet, “Jardin des images”. Wisselende sprekers leiden de middag in en besluiten het programma met een themalezing. Adriana is de regisseur en de choreografe van deze groep, waarin zij ook zelf optreedt. De uitvoeringen worden geregeld bezocht door tussen de 70 en 100 belangstellenden van binnen en buiten de antroposofie.
Tussendoor worden bij bepaalde gelegenheden kleinere uitvoeringen georganiseerd. Ook geeft zij twee cursussen eurythmie voor amateurs, waarvan de opbrengst geheel aan de Stichting ten goede komt. Datzelfde geldt voor de glas-in-lood ramen die zij maakt. Verder haalt zij nog steeds buitenlandse gezelschappen naar Den Haag om zowel kinderen als volwassenen de kans te geven eurythmie op hoog niveau te beleven.
Voor haar collega’s organiseert zij workshops die door gerenommeerde buitenlandse eurythmisten worden gegeven. Daarnaast helpt zij velen met haar fabelachtige kennis van de antroposofische medicatie als verpleegkundige en als eurythmie-therapeute. Ook dit doet zij belangeloos. “Ik heb mijn eigen inkomen, dus dat hoeft niet, maar een bijdrage voor de Stichting is altijd welkom.”
Met al deze activiteiten, haar spirituele inzichten en haar sprankelende persoonlijkheid heeft zij velen, in en buiten antroposofische kringen, een hart onder de riem gestoken, en hen geïnspireerd om zelf dingen te gaan doen, en culturele verdieping aangereikt.